Seviştiğim kimselerde an'a yönelik basit beklentiler dışında bir şey aramadım.
Belki aramalıydım. Ne zaman anlatacak bir şeyleri olan biriyle karşılaşsam, hevesle ıslanıyorum. Her şey zihnimde yaşandı bitti. Konuşmasında erdem sezinlediğim kimseleri göğüslerimle doyurma isteğim bedenimde yankılanıyor. Asla olmuyor, her şey zihnimde yaşanıyor.
Zihnimde öyle mazoşist tatminler yaşıyoruz, öyle acıyla haykırıyoruz ki belki hiçbir gerçek doyum yerini dolduramayacak. Zihnimde kölesi oluyorum bir ağzın, bir odanın, bir hikayenin...
Küçücük bir derslikte Van Gogh ve yoksulluğu konuşuyoruz.Toplumda kabulün gerekliliklerini sayan parmakları bir bir yalamak istiyorum. Adam çıkıp gidiyor... Adamın arkadaşı kıskanıyor. Paylaşmak istemiyor. Halbuki doyacağına doymuş. Zihnimdeki şeyler yaşanmadan silinip gidiyor... İki sene olacak üstünden, bugün farkediyorum.
Doktorası olan kimseler iyi sevişiyor.
