15 Ocak 2019 Salı

1001191783

dinle.


İçim ne zaman bunalsa, yuvarlak göğüslerime sığınıyorum. Kendimden başka sığınağım yok. Artık saçlarım örtmüyor, halbuki eskiden kızıl upuzun saçlarım, göğüslerimin üzerinden akarken, daha güzel bir görüntü yoktu yeryüzünde.
Kendi bedenime duyduğum hayranlık belki de ölümsüzlüğe hasret duyan kırgınlıktan. Geride bir şeyler kalsın istiyorsun, bir fotoğraf, bir çizgi. Boynun ve kulağın, elin ve tırnağın, göğüslerin ve belin...

Her hikayede kahraman başkaları tarafından sevilmeyi arzu ederek zamanını harcıyor. Kendi için yaşaması gereken zamanı başkalarının kabulünü elde etmek için hiç düşünmeden heba ediyor. İyiliğe karar veriyor, kötülüğün pençesinden asla kurtulmamış olduğunu fark ediyor.Kimse öyle durduk yere kötü olmaya karar vermez. Kimse karar vermez. Hislerden ibaret basit yaratıklar olduğumuzdan, sevgi, kabul arayışı içinde davranışlarımız belirleniyor. Daha önce yazdığım hikayelerde, herkesin bir sebebi vardı, herkesi oraya iten bir neden vardı. Kimse bu nedenleri açıkça göremiyor.Kimse kimsenin tamamen iyi- tamamen kötü olmadığını anlayamıyor.
Kendimi bundan uzak tutmak için hep özen gösterdim.
Ben böyleyim dediğim günden bu yana kimsenin ilgisini istemedim. Kendi kendime hep yettim. Kendi kendime öldürdüm yaşamaması daha iyi olan şeyleri, kendi kendime gezdim şehirleri ve kendi kendime seviştim çoğu bedende, kimliklerinden bağımsız olarak.
Phausanias benim metodumu "koleksiyonculuk" olarak tanımlıyor. Bedensel hazla kurulan ilişkilerin bayağılığından bahsediyor. Aynı dili konuştuğum tek bir insan yok ancak dokunmayı biliyorum. Belki Agathon'un dediği gibi bütünlük arayışı içindeyim. Beni bütünleyecek ruhu arıyorum. İçten içe böyle, bu bedenle, evrenin bu köşesine fırlatılmış hissediyorum. Bütünü kendim büyütmeliyim. Kimse yok. Dışarda kimse yok.

Evrende benim için esas olan özgürlük.Fikrimin, vicdanımın, bedenimin hürriyeti.

Elde etmek için biliyorum.Bilme eylemimi insanların en çok bocaladıkları konulara çekiyorum. Üzgünüm, orada bir Tanrı yok, üzgünüm kimse kimin tarafından bağışlanacağını umursamıyor.

Elde etmek için sevişiyorum. Her birinde kendimi tanıyorum. Herkeste başka bir ben var. Seviştikçe bedenim hafifliyor, özgürlüğü hissediyorum.

Varlığımın özü, özgürlük.
Özgürlüğümün iki sağlam ayağı var.
Bilmek ve sevişmek.

bana

Seni özledim, eski beni de özledim. Eğer bir kokun olsaydı kış kalkerken topraktan ilkbahar toprağı gibi kokardın. İyileşeceksin. Yardım da...