Yüreğime zincirlenmiş ağırlıklar vardı.
Kurtuldum...
Çıkarıp attım acıtsa da kanatsa da sonuna kadar dayanıp
Etime geçmiş dikenleri bir bir söktüm attım.
Bu kadar zor olmayabilirdi ben her zamanki ben olsaydım
Kolayca " tereyağından kıl çeker gibi"...
Trenlerim tek gidişlik artık, geri döneceğim yollara çıkmayacağım.
Bir ben varım bir evim.
Evim gibi bildiğim kalbim.
Aklımla sahip çıktığım tek varlığım.
Hayret çığlığı sessiz bir ninniye dönüştü zihnimde
Asılsız bir tanrının adını sayıklayarak uyutuyor
Kalbim çok kolay inanıyor kalbim ellerimde
Ayırdığım saçlarımı iki yandan ördüm
Nasılsa bu masal da biter diye
Güzel hayaller büyüttüm.
Kurtuldum
Yüreğime zincirlenmiş ağırlıklardan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder